اشعار

قلب عـوالـم گر در این ایـام شاد است            از یـمن مـیلاد جـواد ابن الجـواد است

مـا لـذّت هـر جـود را بـا او چـشیـدیم            ورنه به ظاهر مرد بخشنده زیاد است

مژده ای یاران نگار آمد نگار آمد نگار           بر تـنِ هـستی قـرار آمد قرار آمد قـرار

غنچۀ زهرا به بار آمد به بار آمد به بار           عالم از یک گل بهار آمد بهار آمد بهار آمد بهار

با مهر تو دل سپهـری از نور شود            بـا یـاد تو سـیـنـه وادی طـور شـود

تـنها نه ز مـقـدم تو شاد است رضا            کـز آمـدنت فـاطـمـه مـسـرور شود

ما خـشـكسـالـیـم و شما بـاران مایی            دریای لطف و فضل بی پایان مایی

وقتی كه اسم فاطمه روی لب ماست            بوی تو می‌آید، یـقـیـن مهـمان مایی

بـاز بـر نخـل ولایت ثـمـری داده خدا            آسـمـان عـظـمت را قـمـری داده خـدا

در بهـاری همه زیـبائی و امید و صفا            گـلشن مهر و وفـا را ثـمری داده خدا

تو بـی ابـتـدایـی و بـی انـتـهــایــی            تو واضح تـرین جـلـوۀ کـبـریـایـی
هـمـان عـلّـت غـائـیِ خَـلـقِ مـایـی            تو مـا فـوق انـدیـشـه و فـهـم مـایـی

نوشت اول شعرش به نام حضرت عشق            و باز میکند امشب زبان به مدحت عشق

کسی که شعرخودش را نگـفته میداند            که هست ازبرکات وجود ورحمت عشق

عشق گاهی در جدایی گاه در پیوندهاست          عشق گاهی لذت اشکی پس از لبخندهاست

عشق گاهی یک اجابت نزد حاجتمندهاست          عشق گاهی بین باباها و تک فرزندهاست

ز آسـمــان تــولا بــه دل نـــدا آمــد            ز آل فــاطــمــه آئــیــنــۀ خــدا آمــد

گـره گــشـای امـامِ گــره گـشــا آمـد            خـبـر رسیـد کـه دردانـۀ رضـا آمـد

 پخش سبک  

زمزمۀ کل عاشقا، سوره قـدر و تبارکه            تـولـد پـارۀ تـن، امـام هـشـتـم مـبـارکه

آمد پـسـر امـام رضـا؛ جـواد آل احـمـد            قرص قمر امام رضا، به این جهان خوش آمد

 پخش سبک                          تو جوادی ذوالعطایی جان و جانان رضایی

مصحف جان رضا را سوره کوثر مبارک           جشن میـلاد جـواد آل پـیـغـمـبر مبارک

شد مدینه رشک رضوان از قدوم ماه زهرا           از سُرور این ولادت خنده زن شد گل به صحرا

 پخش سبک  

تجلّیِ رخسار جانان، بهار گلستان ایمان          گل روی فرزند سلطان، مبارک به یاران

ای یاران جان مرتضی به دنیا آمد          دلبـند حضرت رضا به دنیا آمد

 پخش سبک  

جشن و شور و شادی، بر همه مبارک            مـیـلاد عــزیــز، فــاطــمــه مـبـارک

شـاه مُـلک قـضـایی، لالـۀ مرتضایی            گوهر بحر عصمت، نور چشم رضایی

 پخش سبک                           ( به سبک ربِ صلِ علی محمد، محمدٍ و آلِ محمد )

از تبار کوثر امشب، نور دیگر جلوه گر شد          پارۀ جـسـم پیـمـبر، ضامن آهو پدر شد

جهان گلشن شده زلبخند رضا          چه پُر برکت شده ز فرزند رضا

امشب به شبـسـتـان ولایـت قـمـر آمد            خورشید جـمـالات خـدا جـلوه‌ گر آمد

طـوبـای تـمـنّـایِ رضـا را ثـمـر آمـد            در بیـت رضا بـاز رضایِ دگـر آمـد

امشب ای غـم از دل ما دور باش            امشب ای عفریت خود بین کور باش

امـشـب ای مــاه مـنـیـر آسـمــان            از پـس ابـر سیـه رُخ کـن عـیـان

امشب بـه جـهــان آمـده پیغمبر دیگر؟            یا کعبه گرفته است به بر حیدر دیگر؟
یا از حسنین است عیـان منظر دیگر؟            دارد به سـرِ دست، رضا کـوثـر دیگر

باز گل وا شده و دهر گلستان شده است           گلبن عشق شکوفا و گل افشان شده است

با نـسیـم سحـری عطـر بهـار آمده است           چمن حُسن پر از لاله و ریحان شده است

نهمین نوح رسیده است شود سرور شهر           با همین عمرِ کمش سایه شود بر سر شهر

نهمین نور دمیده است زمین بی تاب است           پسر حضرت ارباب خودش ارباب است

امشب شب گدایی وعرض ارادت است           بـاب الـمـراد آمـده و وقت حـاجت است

امشب دوباره خنده به لبهای مرتضی است           وقـت نــزول آیــۀ نــاب امــامـت اسـت